هدف این پژوهش بررسی تأثیر تیمارهای مختلف با مواد کمک صافی بر کیفیت آب انار بود. انار مورد استفاده در این پژوهش از واریته ملس بود. تیمارهای مختلف در شرایط شفافسازی سرد مورد مطالعه شامل: آنزیم پکتولیتیک، آنزیم پکتولیتیک- ژلاتین- بنتونیت، آنزیم پکتولیتیک- ژلاتین- سیلیکاسل، آنزیم پکتولیتیک- ژلاتین- بنتونیت- سیلیکاسل، ژلاتین- بنتونیت، ژلاتین- سیلیکاسل، ژلاتین- بنتونیت- سیلیکاسل بودند. تیمار آنزیم پکتولیتیک- ژلاتین- بنتونیت- سیلیکاسل بالاترین میزان کاهش را نظر کدورت (34/65 درصد)، مقدار پکتین (33/83 درصد)، چگالی (72/0 درصد) و ویسکوزیته (97/33 درصد) در مقایسه با آب انار خام داشت (05/0P